به خدا منتظر ماست!
به مهتاب قسم، به فریاد قسم!
به غم غربت آن یار قسم!
که نه دل ماند و نه دلدار
... ندانم که چه شد در پس دیوار
به بر عشق دگر بار
صد تار تنیدیم ز اغیار!!
بیا تا به خود آییم!
... چه کردیم؟ چه خواندیم؟ به سوی که راندیم؟
بیا تا به خود آییم!
به غم عشق در آییم!
... به سوی خیمه دلدار شتابیم و چنین نغمه سراییم:
او در به در ماست!
به خدا منتظر ماست!
